TANIŞLIQ
(Müsahibələrindən)
Kütləvi tanınmaqdan qorxuram. Kütlə qanunlarıyla fərd qanunları heç cür uyuşmur.
***
Ümidvaram ki, kütlə malına çevrilməyəcəyəm.
***
Tez-tez kitab buraxmağın, oxucuların zəhləsini tökməyin əleyhinəyəm.
***
Heç vaxt çərçivələri şüurlu şəkildə dağıtmamışam, sadəcə, ayrı cür yaza bilməmişəm.
***
Mənə dəxli olmayan məlumatlardan zəhərlənirəm. Başım ağrıyır, ürəyim bulanmağa başlayır...
***
Yazdıqlarıma görə heç vaxt heç bir təmənna güdməmişəm.
***
Yaşadığım həyatı bir də yaşamaq istəmərəm.
***
Sadəcə, adi gözlə görünməyən, duyulmayan müəyyən gizli məlumatları insanlara bədii formada ötürmək imkanına malik olan adi bir adamam.
***
Elə məqamlar da olur ki, «antenamla» tutduğum bəzi ilahi həqiqətləri kağıza köçürməkdə aciz qalıram...
***
Ədəbiyyata cərəyanlar çərçivəsindən baxmıram və düşünürəm ki, bu, ədəbiyyat üçün göstərici deyil.
***
Fikrimcə, ədəbiyyat, nəinki, kişi-qadın prizmasından, millət, ərazi, hətta zaman prizmasından yanaşanda da birdir.
***
Mənə elə gəlir, fiziki ömürdən daha uzun ömür yaşamışam. Amma harada, necə, bunu bilə bilmirəm.
***
Yaradıcılığımla bağlı Vyana universitetində müdafiə edilmiş doktorluq işi də, mənim qadın qəhrəmanlarımın üzüntülərini, hüququ tapdanmış Şərq qadını üzüntüləri kimi dəyərləndirir.
***
Yazıçılıq - bu dünyada diri-diri boğulub ölməməkdən ötrü içində öz-özünlə apardığın savaşlardan yaranır.
***
Yazmaq bir vaxtlar mənim üçün də xilas yolu olub. Uzun illərlə yazılarımda gizlənmişəm. İndi isə yazmaq mənim həyat tərzimdir.
***
"Duyğular imperiyası"nda da tez-tez rastlaşdığınız "o məni sevir" ifadəsi ilə yazılanlar İlahidən aldığım sevgi təəssüratlarından, yalnız kağıza köçürə bildiklərimdir.
***
Ola bilsin, kimlərsə bu yazıların mənim yazıçı təxəyyülümün məhsulu olduğunu düşünür. Lakin bu belə deyil.
***
Dəfələrlə azərbaycandilli oxucularımın, yazdıqlarımı anlamadığına görə utandığını görmüşəm.
***
Bütün əzabları mənə öz içimdə veriblər.
***
Mənə görə ədəbiyyatda dil faktoru önəmli deyil.
***
Babam – xalq yazıçısı Əli Vəliyevin ara-sıra zarafatla mənə: “salam kolleqa” - deməsindən, yazdıqlarımı oxuduğunu anlayırdım.
***
Ədəbiyyatda qadın-kişi bölgüsü mənə, bizim məclislərdə tez-tez rast gəlinən kişi-qadın bölgüsünü xatırladır. Baxırsan ki, gözəl süfrə açılıb, kişilər masanın bir tərəfində, qadınlar o biri tərəfində oturub. Və yuxarı başda mütləq kişi oturub.
***
Açığını deyim, son vaxtlar bədii ədəbiyyat oxumuram. Oxuya bilmirəm. Ədəbiyyat, bədiilik mənə darıxdırıcı və mənasız gəlir.
***
Təhsil almaq, hər hansı peşənin sahibi olmaq, ailə qurmaq, övlad böyütmək, bütün bunlardan və daha nələrdənsə qürur duymaq... hədsiz mənasızdı.
***
Babam Əli Vəliyevin “Budağın xatirələri” romanı məni heyran etdi.
***
Məişət, əslində yaşadığım əraziyə tam zidd qütb olduğundan, məni həmişə qıcıqlandırıb.
***
Hər halda böyük xoşbəxtlikdir ki, hələ bir o qədər də tanınmıram.
***
Ədəbiyyatla bağlı son qənaətim budur ki, fikirlər nə qədər dərin və mürəkkəb olsa da, ifadə və cümlələr sadə, təsvirlər aydın olmalıdır.
***
Qadınlar, adətən qocalmaqdan qorxur, yaşlarını gizlədirlər. Nə yaxşı ki, məndə belə bir qorxu yoxdur.
***
İnsan, onun bu dünyada mövcudluğu, dünya və Kainat barədə bildiklərim məndə bu dünyaya bir də qayıtmağa maraq yaratmır.
***
Sufi mətnləri ilə işləmək – tam fərqli ərazilərə düşmək deməkdir.